Drut oporowy to drut przeznaczony do wytwarzania rezystorów elektrycznych (które służą do kontrolowania ilości prądu w obwodzie). Lepiej jest, jeśli zastosowany stop ma wysoką rezystywność, ponieważ można wtedy zastosować krótszy drut. W wielu sytuacjach stabilność rezystora ma pierwszorzędne znaczenie, dlatego też współczynnik temperaturowy rezystywności i odporności na korozję stopu odgrywają dużą rolę w doborze materiału.

W przypadku stosowania drutu oporowego do elementów grzejnych (w grzejnikach elektrycznych, tosterach itp.) ważna jest wysoka rezystywność i odporność na utlenianie.

Czasami drut oporowy jest izolowany proszkiem ceramicznym i osłonięty rurką z innego stopu. Tego typu elementy grzejne stosowane są w piekarnikach elektrycznych i podgrzewaczach wody oraz w specjalistycznych formach do płyt kuchennych.
Lina stalowa to kilka pasm drutu metalowego skręconych w spiralę tworzącą kompozytową „linę” według wzoru znanego jako „ułożona lina”. Lina stalowa o większej średnicy składa się z wielu splotów ułożonej liny według wzoru znanego jako „kabelpołożony".

Druty stalowe do lin stalowych są zwykle wykonane z niestopowej stali węglowej o zawartości węgla od 0,4 do 0,95%. Bardzo duża wytrzymałość drutów liny umożliwia linom stalowym przenoszenie dużych sił rozciągających i przesuwanie się po krążkach o stosunkowo małych średnicach.

W tak zwanych splotach krzyżowych druty różnych warstw krzyżują się ze sobą. W najczęściej stosowanych splotach o równoległym ułożeniu długość skrętu wszystkich warstw drutu jest równa, a druty w dowolnych dwóch nałożonych na siebie warstwach są równoległe, co powoduje kontakt liniowy. Drut warstwy zewnętrznej jest podtrzymywany przez dwa druty warstwy wewnętrznej. Druty te sąsiadują ze sobą na całej długości żyły. Sploty równoległe wykonuje się w jednej operacji. Wytrzymałość lin stalowych z tego rodzaju splotką jest zawsze znacznie większa niż (rzadko stosowanych) ze splotkami krzyżowymi. Sploty równoległe z dwiema warstwami drutu mają konstrukcję Filler, Seale lub Warrington.

Zasadniczo liny spiralne są splotkami okrągłymi, ponieważ składają się z warstw drutów ułożonych spiralnie na środku, przy czym co najmniej jedna warstwa drutów jest ułożona w kierunku przeciwnym do kierunku warstwy zewnętrznej. Liny spiralne można wymiarować w taki sposób, aby nie obracały się, co oznacza, że ​​pod napięciem moment obrotowy liny jest bliski zeru. Otwarta lina spiralna składa się wyłącznie z okrągłych drutów. Lina zwojowa w połowie zamknięta i lina zwojowa w pełni zawsze mają środek wykonany z okrągłych drutów. Zamknięte liny spiralne mają jedną lub więcej zewnętrznych warstw drutów profilowanych. Mają tę zaletę, że ich konstrukcja w większym stopniu zapobiega wnikaniu brudu i wody, a także chroni je przed utratą smaru. Dodatkowo mają jeszcze jedną bardzo ważną zaletę, gdyż końce zerwanego drutu zewnętrznego nie mogą opuścić liny, jeśli ma ona odpowiednie wymiary.
Drut pleciony składa się z szeregu małych drutów owiniętych w wiązkę lub owiniętych razem, tworząc większy przewodnik. Drut linkowy jest bardziej elastyczny niż drut lity o tej samej powierzchni przekroju poprzecznego. Drut linkowy stosuje się, gdy wymagana jest większa odporność na zmęczenie metalu. Do takich sytuacji należą połączenia pomiędzy płytkami drukowanymi w urządzeniach z wieloma płytkami drukowanymi, gdzie sztywność drutu litego powodowałaby zbyt duże naprężenia w wyniku ruchu podczas montażu lub serwisowania; Przewody prądu przemiennego do urządzeń; kable do instrumentów muzycznych; kable do myszy komputerowych; kable do elektrod spawalniczych; kable sterujące łączące ruchome części maszyn; kable do maszyn górniczych; wleczone kable maszynowe; i wiele innych.